#23 Evalueren

Mijn favoriete onderwerp is en blijft youtube. Nog onlangs ontdekte ik dat er vele filmpjes van Frank Lloyd Wright (architect) te vinden zijn. Een mooi boek is alleen nog ter aanvulling nuttig. Zo'n boek heb ik dan ook graag, want alleen met internet of een ander modern medium, zou ik het niet willen doen.
Ik noem dit niet voor niets. Je realiseert je gewoon niet hoe bijzonder youtube is. Ik heb in een eerdere blog dat fragment van André van Duin getoond (Nieuwe oogst). Op tv zie je alleen het laatste stukje, nooit het hele optreden. Iedereen kan iets bijzonders vinden. Zomaar gratis voor niets en je hoeft niet te betalen.

Nu ik er over nadenk. iGoogle met alle gadgets is wel een favoriet van mijzelf. Maar dat gebruik ik al vanaf het begin dat het bestaat. Tot nu toe alleen privé overigens.

Je favorieten zitten misschien wel onder de dingen die je onbewust gebruikt. Denk aan marktplaats. Dat heeft ook web 2.0 trekjes.

Maar ik zou er professioneel naar moeten kijken. Wat is nou mijn favoriet? Moeilijk, ik weet het gewoon niet. Ik vind het de verkeerde manier om ernaar te kijken. Wat willen we doen, wat willen we realiseren voor onszelf of voor de klant. Wat kies je dan?
Dan kies je wat er nuttig en nodig is. Favoriet of niet.

Het heeft niks met mij of onze afdeling gedaan. Zoveel is zeker. Maar hier doet zich het probleem voor dat alles voor mij en mijn collega's geheel nieuw wordt verondersteld. Dat is het helemaal niet. We zitten al lang in de fase van negeren en selectief gebruiken, anders verzuip je er in.

Nogmaals 'ontvrienden' is niet voor niets het woord van 2009 geworden (http://www.destentor.nl/algemeen/binnenland/5962496/Ontvrienden-is-woord-van-het-jaar.ece). Wat leuk begint gaat al snel knellen. Mijn dochter bezwijkt bijna onder haar sociale (digitale) netwerk. Ze onderhoud contacten met veel van de kinderen die ze ooit op school bij een uitwisseling of op vakantie heeft ontmoet. MSNen, Faceboeken, mailen, enz. Ze moet dat leren hanteren. Dat moet ze dan wel wat beter doen dan ik want ik ben te bot, maar dit terzijde.

Geen onverwachte dingen, sorry.

23dingen verbeteren? Er kan van de cursisten gevraagd worden om toepassingsgericht te evalueren. Wat doen we voor de klant, van jong tot bejaard. Wat denk je dat die klant vraagt in relatie tot het aanbod. Een moeilijke vraag. Iedereen wil dat weten, maar zo kan het nuttig worden. Moet ik wel bij opmerken dat van de meeste cursisten niet gevraagd wordt om beleid te ontwikkelen of software te ontwerpen.

23 dingen was voor mij niet leuk of aangenaam. Ik vond het niet leuk om verplicht deze cursus te volgen. Ik heb er niets aan en de BSF heeft er ook niets aan dat ik de cursus volg.

#22 Bibliotheek 2.0 en de toekomst van bibliotheken

'Bibliotheek 2.0' is gebaseerd op 'Web 2.0' en is daarmee een technisch gedreven begrip. Met Web 2.0 werd het mogelijk om in de browser interactieve applicaties aan de gebruiker te geven en deze over internet te laten functioneren. De gebruiker is daarmee niet beperkt tot wat er op zijn of haar pc of in het bedrijfsnetwerk beschikbaar is. Andersom is een bedrijf of organisatie bij zijn aanbod aan informatie en functionaliteit niet beperkt tot het eigen netwerk.
Kortom zeer veel mogelijkheden en wat er niet is wordt nog wel gemaakt. Maak maar eens een keuze en houdt het maar eens bij. Onbegonnen werk.

De oplossingsrichting is te kijken naar het doel. Wat willen we doen en bereiken en voor wie. Daarmee moet een keuze uit het aanbod worden gemaakt. Dit vraagt om diversificatie. Kijk naar de doelgroepen zoals ouderen, (jonge) kinderen, scholieren, 'the working class', studenten, enz.

Omdat er zoveel technieken en applicaties zijn durf ik de stelling wel aan dat alles wat we denken nodig te hebben er wel is of wel gemaakt kan worden. Zeker zal dat web 2.0 techniek zijn en dus Bibliotheek 2.0 genoemd mogen worden. We hoeven niet bang te zijn dat we dat begrip niet invullen.

Terug naar de vraag, het gaat over de toekomst van Bibliotheek 2.0. Zoals ik in een eerdere blog schreef denk ik dat we moeten zoeken naar eenvoud en beperking, gericht op doelgroepen. Eventueel met schaalbaarheid want de haastige mens wil op het ene moment snel even zijn handelingen op de website verrichten en het andere moment uitgebreid grasduinen.

Een andere reden om gepaste keuzes uit het aanbod te maken is dat het internet van zichzelf al zoveel informatie bied. Je moet je afvragen wat je kunt toevoegen. Ik zie dan ook weinig in taggen en boekenlijstjes en weet ik niet wat, als dat toch ook al op het internet gebeurt. Het associeren gebeurd ook wel op internet.

Ik moet toegeven dat het internet wel een heel grote brij aan informatie is. De neiging bestaat dus om een zekere subset te bieden uit die informatie. Dat kan waarschijnlijk best, maar je moet dat goed evalueren. Doen we echt iets wat er nog niet is en gaan de leners daarvoor naar de (website van de) bibliotheek.

Samenvattend, niet makkelijk. Vergeet Web 2.0 en Bibliotheek 2.0, dat gaat vanzelf. Begin bij de lener, bij de markt zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Als we andersom het aanbod op ons in laten werken, verzuipen we er in. We lopen de kans oplossingen te kiezen in de breedte en de individuele lener niet te bedienen.

#21 Aquabrowser My Discoveries en andere sociale . . . . . .

Toen ik voor 't eerst met de aquabrowser werkte, was ik enthousiast. Ik heb een beetje verstand van webprogrammeren en ik stond te kijken van die wolk met associaties die je bij je zoekterm krijgt. Prachtig en hoe maken ze het. Ik kan het niet.
Gerda de Vries, vind het maar niks en werkt veel liever met de oude vertrouwde catalogus. Toen ik het mijn dochter liet zien (VWO, klas 4), was ze niet enthousiast. Ze vond het maar een raar ding.
Dit zijn zo maar wat ervaringen.

Wat de aquabrowser en andere geavanceerde websites kunnen, moet er om wille van kompleetheid gewoon zijn. Dat is onafwendbaar en er is een categorie mensen die het ook tot en met de details zal gebruiken. We moeten er wel rekening mee houden dat veel mensen eenvoud willen en daarin blinkt de friese aquabrowser niet uit. Denk aan kinderen, denk aan mensen die uit zichzelf niet zo makkelijk het digitale tijdperk in stappen en ik denk ook aan mijzelf.

In veruit de meeste gevallen, zoek ik heel gericht iets. Een boek van Remco Campert bijv. een boek over de regio Dordogne / Périgord. Heel vaak is er aan het reserveren van een boek al het nodige zoekwerk op internet voorafgegaan. Of ik heb er op het werk of met anderen al over gesproken. Enz. Voor mij is de aquabrowser niet het begin van mijn omzwervingen in de informatiebrij. Ieder mens gaat hier anders mee om natuurlijk.

Als ik zoek op 'piobaireachd' staat ergens buiten aan de wolk maccrimmon en donald. Toevallig weet ik dat die associaties kloppen. Dat zal dus in al die andere gevallen waarin ik er eigenlijk geen touw aan vast kan knopen, ook zo zijn. Maar ik doe er helemaal niets mee en ik vind alijd wel wat ik zoek. Gek toch?
Ook al is de functionaliteit nog zo mooi, hoe nuttig is het nu eigenlijk? Is er iemand die zegt 'ik kan niet meer zonder!'.

Een ander ervaring van mij. Ik ben geïnteresseerd in houtbewerking (woodworking). De wereld aan informatie op internet. Filmpjes op youtube over het gebruik van machines, hoe je veilig je vinger in de zaag kunt steken, hoe je meubelen maakt, hoe je handgereedschap gebruikt enz. Ook honderden boeken te bestellen op amazon.com. Ik kom niets te kort.
Nu wil ik een boek reserveren en ga op zoek in de aquabrowser. Kan ik goed vinden, maar ik doe echt niets met de associaties met klompenmakerij, foto- en viltbewerking of reclasseringswerkplaats.
Je kunt het internet en ook de aquabrowser zonder een goed ontwikkeld negeergedrag, niet gebruiken, wil ik maar zeggen.

Journalisten, onderzoekers, afstudeerders en enthousiastelingen, zullen veel met de aquabrowser kunnen doen. Een groot deel daarvan zal natuurlijk sowieso zijn of haar weg wel op het internet vinden.
Vergis je niet in de grootte van de groep mensen die eenvoud zoekt. In de meeste gevallen wil ik zelf ook niet geconfronteerd worden met alle mogelijkheden die er zijn. Ik ben bang dat we met z'n allen voornamelijk enthousiast zijn over techniek, maar dat we doorlopend vergeten te kijken naar wat er werkelijk gevraagd wordt. Juist degenen die met computers en internet om kunnen gaan en erger nog, degenen die kunnen programmeren, hebben vaak de minste affiniteit hiermee.

Ik las dat er gekeken wordt naar de mogelijkheid om de gebruikers accounts van MyDiscoviers te koppelen aan die van LibraryThing (http://www.edwinmijnsbergen.nl/2008/02/mydiscoveries-in-de-aquabrowser-rss-in.html). Wederom geweldig al die technologie, maar welk percentage van de leners zat hier op te wachten. Wie gaat het gebruiken? En stel nu dat dit toch nog een redelijk percentage is; hoe erg is het dan dat die accounts niet gekoppeld worden?!?
Het is maar een voorbeeld van de manier waarop de ontwikkelingen gaan.

Ik ben er van overtuigd dat het grootste deel van de gebruikers eigenlijk grote knoppen wil en voldoende maar lang niet alle functionaliteit. Gewoon een aantrekkelijk vormgegeven website om snel even een boek op te zoeken en te reserveren.
We proberen wel om die groep te denken. Ik heb mooie voorbeelden gezien. O.a. de aquabrowser van Deventer, die mede door de fraaie opmaak uitnodigde tot gebruik. Ook doen we pogingen met bijv. de kidscatalogus.
Toch heeft dit alles het karakter van 'moeten we niet vergeten, moeten we ook doen natuurlijk'. We bedoelen het tenslotte goed. Maar de onderstroom is niet 'de eenvoud'.

Niet makkelijk allemaal. Misschien lukt het ook wel niet om vraag en aanbod echt bijelkaar te krijgen. Één produkt om verschillende groepen van zeer tot beperkt kundig te bedienen, zal ook wel niet lukken. Daar komt bij dat je als individu ook verschillende wensen hebt. Ik heb liever eenvoud maar soms wil ik toch wel eens wat verder kunnen zoeken.
Naarmate we nu in deze cursus kenners van web 2.0 worden, worden we waarschijnlijk steeds enthousiaster over produkten zoals de aquabrowser. Ongemerkt sluiten we grote groepen mensen uit die die stap niet kunnen maken en misschien ook onszelf wel voor de momenten dat we ff geen tijd hebben voor al die gadgets.

Ik pleit er voor dat wij als centrale bibliotheekservice het enthousiasme onderdrukken en heel nuchter kijken naar het gebruik door mensen. De toepasbaarheidheid voor de gewone niet zo web 2.0-kundige mens. Vooruitgang zou wel eens kunnen zitten in beperking en vereenvoudiging.

#20 Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk

Zie mijn vorige blog over sociaal netwerken!

Mijn reacties op de onderdelen van deze cursus zijn vaak niet heel positief. Ik doe het met behoorlijke tegenzin. Het moet blijkbaar. Desondanks probeer ik in termen van nut en noodzaak de verschillende onderwerpen te benaderen en te bespreken. Maar ik vind het razend moeilijk. Ik klets dan maar wat bij elkaar om aan te geven dat ik ermee bezig ben geweest.

Help mij nou eens. Wat heeft Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk te maken met mijn werk???
Ik kom helemaal geen muziek te kort. Wat ik zoek kan ik wel vinden. En dit alles ook nog eens geheel privé. Dat er mensen zijn die hier wel iets in zien en het graag gebruiken, is prima. Vind ik ook helemaal niet dom of verkeerd, maar voor mij voegt het weinig toe.
Welke relatie is er met mijn werk, daar gaat het toch om??

#19 Sociale netwerken en wat er in te doen is.

Ik ben bepaald geen sociaal wonder. Feestjes e.d. zijn aan mij niet besteed. Geen idee waarom, maar het schijnt meer voor te komen. Ik ben graag alleen, maar niet altijd natuurlijk. Zonder sociaal contact vaart niemand wel.
Een wonder dat ik niet verslaafd ben aan social networking, zoals blijkbaar wel voorkomt. Lekker anoniem sociaal doen. Nou ja, als je serieus te werk gaat blijf je niet anoniem.
Ik ben er van overtuigd dat ik mijn sociale capaciteiten niet kan verbeteren met social networking. Dat lijkt mij nogal strijdig. Ik heb er ook geen behoefte aan en ik heb er geen tijd voor.

Is het dan waardeloos? Ik denk het niet. Veel mensen kunnen er hun sociaal isolement mee doorbreken. Ik ken een stel oudere mensen die op vrij hoge leeftijd zijn begonnen met internetten en vooral emailen. Ze doen dat met plezier en hebben contacten over de hele wereld. De basis daarvoor is overigens de hobby van de man, die kantklosjes maakt van hoge kwaliteit.

Naar moderne maatstaven doen ze niet aan social networking. Omdat ze van faceboek, hyves, etc. nog nooit gehoord hebben. Maar ze mailen wel en met plezier.
Echt sociaal is dit volgens mij niet. Dat begint pas als ze mij en anderen hierover vertellen of als mensen (soms uit het buitenland), klosjes komen afhalen en er dus bij de koffie echt contact is.

'Sociaal' is maar een kreet. Er is niets sociaals aan de mogelijkheden van internet. Sociaal zijn zit in meer of mindere mate in mensen zelf. Je moet er dus nuchter naar kijken. Wat levert het op, vooral in relatie tot de tijd die het kost. Zeker als je er bedrijfsmatig naar kijkt moet je nuchter zeggen dat het een middel is. Dat middel kost tijd en dus geld.

Er is niets mis met 'leuk', als iemand het leuk vind om veel 'op hyves te zitten', waarom niet? Het is in veel gevallen net zo nutig als macrameeën en dat hebben veel mensen ook met plezier gedaan.

Dus wat levert het op. Dat is de vraag. Als je het er 'zomaar' bij doet, levert het niets op. Dan moet je het leuk vinden.
Er moet iets zijn dat je bindt rond facebook of hyves of . . . Er moet een zekere dwang zijn, maar wel als onderdeel van iets wat er toe doet.
Wat mij betreft een open einde, want ik heb geen goed idee. Die kunnen er best zijn, maar ik ben niet zo inventief.

Ik heb betoogd dat social networking volgens mij niet zo sociaal is. Dat is maar een mening, maar misschien bewijst het zichzelf wel. Ik stel dat het moeilijk is om als bedrijf (BSF of bibliotheek) iets nuttigs te bedenken om te doen met social networking. Ik denk dat dat komt door een zekere strijdigheid. Hoewel je 'social networking' samen moet doen, is het toch gericht op het individu. Het gaat er dus om wat ik ermee doe, of dat nu privé is of voor het werk.
Ik wacht op het moment dat ik moet. Bijv. omdat ik om één of andere reden anders niet verder kom. Voorlopig zie ik dat niet gebeuren.

#18 Catalogiseer je boekenkast met LibraryThing

Ik heb er een boek ingezet van mijzelf om het even te testen. (Andre_Lagerburg / detroit44)

Zoals ik al eerder in een commentaar schreef "Ik heb respect voor de mensen die de software maken en goed laten draaien en onderhouden." Maar ik ga het niet gebruiken. Ik weet dat ik het niet bijhoudt. Ik ben er ook van overtuigd, dat veruit de meeste accounts testjes zijn van gebruikers of anders wel na enige tijd verlaten door gebruikers.

Wanneer zou het kunnen werken? Als er een noodzaak is en / of een zekere sociale controle om de informatie bij te houden. Misschien voor een kleine bedrijfsbibliotheek of een vereniging met een kleine bibliotheek.

En wat vind je van de volgende (met dank aan Gerben). Je hoeft niet te weten waar het over gaat, want het is zo ook al leuk. Wil je het wel weten, zoek dan maar op internet.




Er is nog zoveel meer, maar dat kun je allemaal zelf vinden.
Het is voornamelijk leuk. Youtube wordt ook wel het meest mislukte internet produkt genoemd. Dat was geloof ik in 2008. Er was toen nog geen cent aan verdient.

Wat voor nuttigs kun je er nu mee? Nou ja, je kunt er bijv. lessen wiskunde op vinden en er dus gefilmde colleges op plaatsen. Dat geldt natuurlijk voor allerlei instructies. Ik ben bijv. geïnteresseerd in houtbewerking en kan er werkelijk alles op vinden. Zoek maar eens op 'wood whisperer'.