Shoot, had nog niet gelezen dat er 100 woordjes per geleerd ding moesten komen.

Ik heb er nog niets van geleerd, ook al moest ik wel weer uitzoeken hoe het ook al weer moest. Ik kom uit de automatiserings wereld. Ik werkte bij een merkwaardig bedrijf. We gingen een beetje (teveel) onze eigen gang. D.w.z. cursussen volgden we bijna niet. Wel volgden we ontwikkelingen en keken we wat we daarvan konden gebruiken. Zo gebruikten wij al snel een agenda op het web bij Yahoo. Zodra het een beetje mogelijk was gebruikte ik gmail en inmiddels heb ik al weer zo'n 2 jaar een iGoogle pagina. Allemaal web 2.0 spul. Maar . . . Ik kies wat ik gebruiken wil en verder niet. Ik heb al snel weer de brui aan het bloggen gegeven.

Ik heb in mijn vorige werk ook kunnen snuffelen aan programmeerwerk. Ik heb geprogrammeerd in Vb, VBA als onderdeel van Excel, Word en AutoCAD, (Auto)Lisp, en verder wel een beetje met C# (.NET), SQL in Access, Oracle en MS SQL Server. En dan ook nog een beetje programmeren voor het web. Zodoende weet ik ook wel wat web 2.0 is, de motor achter de stormachtige ontwikkeling die het web doormaakt.

Ik ben werkelijk nergens een kei in, maar heb mij overal mee leren redden. Dat komt een beetje door de houding die ik heb leren aannemen. Alles wat je niet weet kun je vinden op het web (doorgaans in veelvoud). Als je jezelf niet blokkeert met de gedachte dat iets te moeilijk is en eens rustig rondzoekt kun je veel vinden en ook veel problemen oplossen. Die informatie staat soms in blogs, soms op websites soms in documenten die je kunt downloaden, enz.

Ik ben bezig om de data analyse voor de BBSC voorelkaar te krijgen. Dit doen we in SQL-Server en zoals gezegd was ik daar bekend mee. Dat beetje bleek al snel niet genoeg, maar tot nu toe heb ik alles dat ik nodig had wel op het web gevonden. Ik heb nog een boek gekocht, dat ik goed kon gebruiken en toen het eens wat te moeilijk werd heb ik contact met de schrijver gezocht via zijn website. Probleem werd opgelost en ik kon weer verder. Zo gebruik je het web volgens mij.

Inmiddels ben ik via LinkedIn ook vriendjes met die schrijver (kon zijn uitnodiging tenslotte niet afwijzen), maar zolang wij elkaar verder niet nodig hebben is er ook geen correspondentie. Voorlopig vind ik het allemaal niet zo nuttig en bruikbaar. Als dat verandert ga ik er vanzelf wel meer mee doen.
Dat social networking (ook zoiets dat op basis van web 2.0 een enorme vlucht heeft genomen) vind ik maar wurgend. Er komen uitnodigingen van LinkedIn, FaceBook, Twitter en ik zal er nog wel een vergeten. Heb er helemaal geen tijd voor. Kom maar langs op het werk om een probleem opgelost te krijgen. Als ik iets doen kan help ik, dat vind ik veel leuker. Verder heb ik mail en telefoon, hoewel ik met mijn mobieltje ook al niet zo'n ster ben.

Wat heb ik nou weer gedaan. Ik zit ver over de honderd!

Daar gaat ie, de eerste woordjes op de nieuwe blog.

Maar eerlijk gezegd heb ik dit allemaal al eens meegemaakt. Ik ben niet het type die zoiets bijhoudt. Verwaterd bij mij meteen. U vindt hier dus geen verhalen van mij over een of ander onderwerp.

Weet iemand iets belangrijks waarover ik een blog kan schrijven, dan hoor ik dat graag. Misschien doe ik daar iets mee.