'Bibliotheek 2.0' is gebaseerd op 'Web 2.0' en is daarmee een technisch gedreven begrip. Met Web 2.0 werd het mogelijk om in de browser interactieve applicaties aan de gebruiker te geven en deze over internet te laten functioneren. De gebruiker is daarmee niet beperkt tot wat er op zijn of haar pc of in het bedrijfsnetwerk beschikbaar is. Andersom is een bedrijf of organisatie bij zijn aanbod aan informatie en functionaliteit niet beperkt tot het eigen netwerk.
Kortom zeer veel mogelijkheden en wat er niet is wordt nog wel gemaakt. Maak maar eens een keuze en houdt het maar eens bij. Onbegonnen werk.
De oplossingsrichting is te kijken naar het doel. Wat willen we doen en bereiken en voor wie. Daarmee moet een keuze uit het aanbod worden gemaakt. Dit vraagt om diversificatie. Kijk naar de doelgroepen zoals ouderen, (jonge) kinderen, scholieren, 'the working class', studenten, enz.
Omdat er zoveel technieken en applicaties zijn durf ik de stelling wel aan dat alles wat we denken nodig te hebben er wel is of wel gemaakt kan worden. Zeker zal dat web 2.0 techniek zijn en dus Bibliotheek 2.0 genoemd mogen worden. We hoeven niet bang te zijn dat we dat begrip niet invullen.
Terug naar de vraag, het gaat over de toekomst van Bibliotheek 2.0. Zoals ik in een eerdere blog schreef denk ik dat we moeten zoeken naar eenvoud en beperking, gericht op doelgroepen. Eventueel met schaalbaarheid want de haastige mens wil op het ene moment snel even zijn handelingen op de website verrichten en het andere moment uitgebreid grasduinen.
Een andere reden om gepaste keuzes uit het aanbod te maken is dat het internet van zichzelf al zoveel informatie bied. Je moet je afvragen wat je kunt toevoegen. Ik zie dan ook weinig in taggen en boekenlijstjes en weet ik niet wat, als dat toch ook al op het internet gebeurt. Het associeren gebeurd ook wel op internet.
Ik moet toegeven dat het internet wel een heel grote brij aan informatie is. De neiging bestaat dus om een zekere subset te bieden uit die informatie. Dat kan waarschijnlijk best, maar je moet dat goed evalueren. Doen we echt iets wat er nog niet is en gaan de leners daarvoor naar de (website van de) bibliotheek.
Samenvattend, niet makkelijk. Vergeet Web 2.0 en Bibliotheek 2.0, dat gaat vanzelf. Begin bij de lener, bij de markt zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Als we andersom het aanbod op ons in laten werken, verzuipen we er in. We lopen de kans oplossingen te kiezen in de breedte en de individuele lener niet te bedienen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten